عشق و محبت

#عجب آدم های عجیبی شده ایم…
فلان فیلم را میبینیم یا فلان کتاب را میخوانیم و عاشق عشق “پاک” میان کارکترهایش میشویم.
“وای بهترین فیلمی بود که دیدم!”
“این کتاب زندگیمو تغییر داد!”
“چقدر عشقشون قشنگ بود!”
اما، یک نفر که عاشقانه عاشقی میکند را که میبینیم، آتش درون چشمانش را که میخوانیم، فوری ترش میکنیم و تنمان مور مور میشود و میگوییم “فیلمشه!”
‎"مگه میشه؟ عشق و عاشقی مال فیلماس!”
عجب…
از کی تابحال ما برای چیزهای خیالی اشک میریزیم و خوشحالی میکنیم و خودمان را تغییر میدهیم، ولی چیزهای واقعی را طرد میکنیم و برچسب قلابی بودن را با اطمینان کامل رویشان میزنیم؟
از کی قضاوت به عهده ی ما افتاده؟
انقدر غرق شده ایم در این خیالات و توهمات دروغین که کامل باورمان شده که هر چیزی که قشنگ باشد و ستودنی، مطمئنا سوژه ی داستان فیلم و کتاب هاست نه بیشتر.
عجب آدم های عجیبی شده ایم