عشق و محبت

امام صادق علیه السلام فرمودند :
یكى از اقوام گذشته به پیامبرشان گفتند : دعا كن پروردگارت مرگ را از ما بردارد . اودعا كرد و خداوند ، مرگ را از آنها برداشت . جمعیت آنان زیاد شد، چندان كه منزل‏هایشان دیگر گنجایش آنها را نداشت و جمعیت چنان زیاد شد كه هر مردى ناچاربود خرج پدر و جدّ و مادر و جدّ جدّش را بدهد و به نظافت و امور دیگر آنها رسیدگى كندو بدین ترتیب از طلب معاش باز ماندند .بار دیگر آمدند و درخواست كردند كه : دعا كن پروردگارت ما را به همان حال كه بودیم باز گرداند . پیامبرشان به درگاه پروردگارشان دعا كرد و آنها را به حال اوّلشان باز گرداند.
(كافى ، ج ۳، ص ۲۶۰، ح ۳۶)

امیرمؤمنان(علیه السلام) می فرماید: «دیر اجابت نمودن خدا، ‌تو را ناامید نکند که همانا بخشش، ‌بسته به مقدار درخواست است. چه بسا در اجابت دعای تو تأخیر رخ دهد تا درخواست تو طولانی تر گردد و بخشش خدا کامل تر شود. چه بسا چیزی را خواسته ای ، همان را به تو نداده امّا بهتر از آن را در این دنیا یا آن دنیا به تو داده است و یا اصلا خیر و صلاح واقعی آن بوده که آن را از شما باز دارد. چه بسا چیزی را طلب نمودی که اگر به تو می داد، ‌تباهی دین یا تباهی و ناراحتی های دنیای خود را در آن می دیدی».
(نهج البلاغه،ترجمه فیض الاسلام ، نامه 31.)