عشق و محبت

#موقع پرداخت اینترنتی به کلمه‌ shaparak دقت کنید
اینجا با دو تا a نوشته شده، یعنی صفحه کلاهبرداری و وقتی اطلاعات تون را بزنید کل حسابتان را خالی میکنند

#تو این سنگرای معطر به عشق

باید گریه گریه عبادت کنم

با اشکای تازه وضو دارم و

میخوام آسمونو زیارت کنم

تو هر جای این دشت,پیغامیه

که داره دلم رو صدا می کنه

اگه از خودم بگذرم این سفر

منو راهی کربلا می کنه

بارون می باره آره بارون اشک

مث گریه های شب آخره

یکی روضه می خونه اینجا هنوز

یکی داره اینجا دلو می بره

چه مردای مردی مث باکری

پر از شور اروند و کارون شدن

شبای پر از نور هورالعظیم

چه مردای مردی که مجنون شدن

فدای دل تنگ دهلاویه

که مونده پریشون چمران هنوز

غریبونه هر روز و شب, کاوه رو

صدا می زنه,حاج عمران هنوز

شلمچه شروع غم کربلاس

هویزه هوای حسینو داره

طلاییه مس رو طلا میکنه

تو گرمای فکه ,بارون می باره

درخت های بالا بلند وغیور

توی برف و بوران بهاری شدن

تو مهران و سردشت و گیلان غرب

چه رودای سرخی که جاری شدن

آهای سرزمین غریباشنا

چه رازی به چزابه داری؟ بگو

بگو نخلای سربلندت چی شد

چرا اینهمه بی قراری, بگو

چه سوغات خوبیه این سوز و آه

توروزای بی رنگ این عصر سرد

دیگه من نمیتونم آروم بشم

نمیشه هوای شهادت نکرد

#فنجان طلای شعر ناب آوردم
چای گل سرخ با گلاب آوردم

برخیز و بنوش زندگی را از نو
در سینی صبح، آفتاب آوردم

سلام عزیزان

صبحتان_سپید

#کلمه ی چلّه در زبان شیوای مازندرانی

مازنی (تبری)زبانی هست با گویش های متفاوت وگرنه یک واژه نمیتواند اینقدر متنوع باشه .پس با اصالت باشیم

چلّه_شاخه درخت .دارچلّه
چله دکته _کار ش گیر کرد .بدشانسی
چلّه_چل روز
چلّه_قالی دار
چلّه مار_زائو چهل روز
چِلِیک_نوزاد
گت چلّه_اول دی تا 10 بهمن
خورد چلّه_10 بهمن تا 20اسفند
چِلّک _یعنی یک مرتبه چیزی را کشیدن
چَلِک _حلب های بزرگ 18کیلویی روغن
چِلکِه _کم .اندک .پول کم

#آدمهایی که میدانند چه میخواهند را دوست دارم!
آدمهایی که مرز دارند،
که نه گفتن بلدند،
که میتوانند بگویند چه چیز را میخواهند و چه چیز را نمیخواهند.
آدمهایی که تو را در “هزارتوی ابهام” و “حدس بزن چه چیزی توی دلم دارم” گرفتار نمیکنند!
آدمهایی که مرزشان مشخص است زندگی را راحت میکنند…
نگاه میکنی و میبینی همپوشانی مرزها بین تو و او چقدر است،
چیزی که میخواهد را میشود به او داد…
چیزی که میخواهی را میتوانی بگیری…
که اگر نشد نه کسی احساس قربانی بودن میکند،
نه حس فریب دارد،
نه بار دِین خویش را بر شانه دیگری می گذارد.
آدمهایی که مرز دارند غنیمت اند!
شفافیتشان شفافیت می آورد…
نه گفتنشان نه گفتن را آسان میکند…
خودشان هستند و میگذارند خودت باشی…
بی قضاوت،
بی دلخوری،
بی رنج…

آدمهایی که می دانند چه می خواهند، دوستان خوبی می شوند…