عشق و محبت

#یاوران_زینب #ﺣﺪﯾﺚ ﺩﻭﺍﺯﺩﻫﻢ :
ﺯﯾﺎﺭﺕ ﻣﺪﺍﻭﻡ
ﻗﺎﻝ ﺍﻟﺼﺎﺩﻕ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ :
ﺯﻭﺭﻭﺍ ﮐﺮﺑﻼ ﻭ ﻻ ﺗﻘﻄﻌﻮﻩ ﻓﺎﺀﻥ ﺧﯿﺮ ﺃﻭﻻﺩ ﺍﻻﻧﺒﯿﺎﺀ ﺿﻤﻨﺘﻪ …
ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ :
ﮐﺮﺑﻼ ﺭﺍ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﻫﯿﺪ، ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﮐﺮﺑﻼ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺧﻮﯾﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ .
ﮐﺎﻣﻞ ﺍﻟﺰﯾﺎﺭﺍﺕ، ﺹ 269

ﺣﺪﯾﺚ ﺳﯿﺰﺩﻫﻢ:
ﺑﺎﺭﮔﺎﻩ ﻣﺒﺎﺭﮎ
ﻗﺎﻝ ﺍﻟﺼﺎﺩﻕ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ :
ﺷﺎﻃﻰﺀ ﺍﻟﻮﺍﺩﻯ ﺍﻻﯾﻤﻦ ، ﺍﻟﺬﻯ ﺫﮐﺮﻩ
ﺍﻟﻠﻪ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺮﺁﻥ، (*) ﻫﻮ ﺍﻟﻔﺮﺍﺕ ﻭ ﺍﻟﺒﻘﻌﺔ ﺍﻟﻤﺒﺎﺭﮐﺔ ، ﻫﻰ ﮐﺮﺑﻼ .
ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ :
ﺁﻥ ﺳﺎﺣﻞ ﻭﺍﺩﻯ ﺍﯾﻤﻦ ﮐﻪ ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﯾﺎﺩﮐﺮﺩﻩ ﻓﺮﺍﺕ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺑﺎﺭﮔﺎﻩ ﺑﺎ ﺑﺮﮐﺖ ﻧﯿﺰ ﮐﺮﺑﻼ ﺍﺳﺖ . .*
ﻗﺮﺁﻥ ﻣﺠﯿﺪ، ﺳﻮﺭﻩ ﻗﺼﺺ ﺁﯾﻪ 30
ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ، ﺝ 57، ﺹ 203؛
ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ﺍﺯ ﺗﻬﺬﯾﺐ

ﺣﺪﯾﺚ ﭼﻬﺎﺭﺩﻫﻢ:
ﺷﻮﻕ ﺯﯾﺎﺭﺕ
ﻗﺎﻝ ﺍﻻﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ :
ﻟﻮ ﯾﻌﻠﻢ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﻣﺎ ﻓﻰ ﺯﯾﺎﺭﺓ ﻗﺒﺮﺍﻟﺤﺴﯿﻦ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﻦ ﺍﻟﻔﻀﻞ، ﻟﻤﺎﺗﻮﺍ ﺷﻮﻗﺎ .
ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ :
ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻰﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻓﻀﯿﻠﺘﻰ ﺩﺭ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﻣﺮﻗﺪ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺷﻮﻕ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﻣﻰﻣﺮﺩﻧﺪ .
ﺛﻮﺍﺏ ﺍﻻﻋﻤﺎﻝ، ﺹ 319؛
ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ﺍﺯ ﮐﺎﻣﻞ ﺍﻟﺰﯾﺎﺭﺍﺕ .

ﺣﺪﯾﺚ ﭘﺎﻧﺰﺩﻫﻢ :
ﺣﺞ ﻣﻘﺒﻮﻝ ﻭ ﻣﻤﺘﺎﺯ
ﻗﺎﻝ ﺍﺑﻮﺟﻌﻔﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ :
ﺯﯾﺎﺭﺓ ﻗﺒﺮ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺯﯾﺎﺭﺓ ﻗﺒﻮﺭ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍﺀ، ﻭ ﺯﯾﺎﺭﺓ ﻗﺒﺮ ﺍﻟﺤﺴﯿﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﯿﻬﻤﺎ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺗﻌﺪﻝ ﺣﺠﺔ ﻣﺒﺮﻭﺭﺓ ﻣﻊ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ .
ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ:
ﺯﯾﺎﺭﺕ ﻗﺒﺮ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﻭ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﻣﺰﺍﺭ ﺷﻬﯿﺪﺍﻥ، ﻭ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﻣﺮﻗﺪ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺣﺞ ﻣﻘﺒﻮﻟﻰ ﮐﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﺑﺠﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺷﻮﺩ .
ﻣﺴﺘﺪﺭﮎ ﺍﻟﻮﺳﺎﺋﻞ، ﺝ 1 ﺹ، 266 ﻭ ﻧﯿﺰﮐﺎﻣﻞ ﺍﻟﺰﯾﺎﺭﺍﺕ، ﺹ 156

ﺣﺪﯾﺚ ﺷﺎﻧﺰﺩﻫﻢ:
ﺗﻮﻟﺪﻯ ﺗﺎﺯﻩ
ﻋﻦ ﺣﻤﺮﺍﻥ ﻗﺎﻝ:
ﺯﺭﺕ ﻗﺒﺮ ﺍﻟﺤﺴﯿﻦ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻓﻠﻤﺎ ﻗﺪﻣﺖ ﺟﺎﺀﻧﻰ ﺍﺑﻮ ﺟﻌﻔﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ … ﻓﻘﺎﻝ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ :
ﺍﺑﺸﺮ ﯾﺎ ﺣﻤﺮﺍﻥ ﻓﻤﻦ ﺯﺍﺭ ﻗﺒﻮﺭ ﺷﻬﺪﺍﺀ ﺁﻝ ﻣﺤﻤﺪ ﯾﺮﯾﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﺬﻟﮏ ﻭﺻﻠﺔ ﻧﺒﯿﺔ ﺣﺮﺝ ﻣﻦ ﺫﻧﻮﺑﻪ ﮐﯿﻮﻡ ﻭﻟﺪﺗﻪ ﺍﻣﻪ .
ﺣﻤﺮﺍﻥ ﻣﻰﮔﻮﯾﺪ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﻔﺮ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ، ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﻪ ﺩﯾﺪﺍﺭﻡ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ :
ﺍﻯ ﺣﻤﺮﺍﻥ ! ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﮋﺩﻩ ﻣﻰﺩﻫﻢ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺲ ﻗﺒﻮﺭ ﺷﻬﯿﺪﺍﻥ ﺁﻝ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﺭﺍ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﮐﻨﺪ ﻣﺮﺍﺩﺵ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺿﺎﯾﺖ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺗﻘﺮﺏ ﺑﻪ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﺶ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﻰﺁﯾﺪ ﭼﻮﻥ ﺭﻭﺯﻯ ﮐﻪ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺯﺍﺩ .
ﺍﻣﺎﻟﻰ ﺷﯿﺦ ﻃﻮﺳﻰ، ﺝ 2، ﺹ 28،
ﺑﺤﺎﺭ، ﺝ 98، ﺹ 20

ﺣﺪﯾﺚ ﻫﻔﺪﻫﻢ :
ﺯﯾﺎﺭﺕ ﻣﻈﻠﻮﻡ
ﻋﻦ ﺍﺑﻰ ﺟﻌﻔﺮ ﻭ ﺍﺑﻰ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻬﻤﺎ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﯾﻘﻮﻻﻥ :
ﻣﻦ ﺍﺣﺐ ﺃﻥ ﯾﮑﻮﻥ ﻣﺴﮑﻨﻪ ﻭ ﻣﺄﻭﺍﻩ ﺍﻟﺠﻨﺔ، ﻓﻼ ﯾﺪﻉ ﺯﯾﺎﺭﺓ ﺍﻟﻤﻈﻠﻮﻡ .
ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ :
ﻫﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﻣﻰﺧﻮﺍﻫﺪ ﻣﺴﮑﻦ ﻭ ﻣﺄﻭﺍﯾﺶ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺎﺷﺪ، ﺯﯾﺎﺭﺕ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﻧﮑﻨﺪ .
ﻣﺴﺘﺪﺭﮎ ﺍﻟﻮﺳﺎﺋﻞ، ﺝ 10، ﺹ . 253

#بعضی ها؛ شبیه یک انجیر رسیده می مانند
که یکهو؛ از آسمان می افتند در دامن رنگ و وارنگ زندگی ات…
آن قدر بی هوا که اصلا نمیدانی چه شد… چگونه شد…
اصلا خودت را می زنی به کوچه علی چپ و از بودنش لذت می بری.
بعضی ها؛ شبیه عطر بهارنارنج هستند در کوچه پس کوچه های پیچ در پیچ دلت،
نفس می کشی… آنقدر عمیق؛ که عطر بودنشان را تا آخرین ثانیه ی عمرت؛ در ریه هایت ذخیره کنی…
بعضی ها؛ شبیه ماهی قرمز کوچکی هستند که افتاده اند در تنگ بلورین روزگارت
جانت را با جان و دل در هوایشان؛ تازه می کنی…
بعضی ها؛…
اصلا چرا باید از در و دیوار مثال بزنیم!؟
بعضی ها؛ آرامش مطلقند؛ لبخندشان… تلالو برق چشمانشان؛ صدای آرامشان…
اصلِ کار، تپش قلبشان… انگار که یک دنیا آرامش را به رگ و ریشه ات تزریق می کند.
و آنقدر عزیزند؛ آن قدر بکرند؛ که دلت نمی آید حتی یک انگشتت هم بخورد بهشان…
می ترسی تمام شوند و تو بمانی و یک دنیا حسرت!
بعضی ها؛ بودنشان… همین ساده بودنشان… همین نفس کشیدنشان؛
یک عالمه لبخند می نشاند روی گوشه لبمان..

#یاوران_زینب #اسرار اربعین و تقدس عدد چهل #در احادیث شریف ائمه (ع) بارها عدد چهل وارد شده است

اربعین، سرّی از اسرار خدای تعالی است که هیچ یک از علمای ربّانی به این سرّ‌ ربّانی نرسیده اند، خداوند عزیز قدیر در قرآن کریم فرموده است: (وَ واعَدْنا مُوسی اَربَعینَ لَیْلةً) و آنگاه که با موسی چهل شب قرار گذاشتیم. (سوره بقره 51)

یکی از تعبیرهای رایج عددی‌، تعبیرعدد چهل می باشد که در بسیاری از موارد به کار رفته است‌. یک نمونه، آن که سن‌ رسول خدا (ص) در زمان مبعوث شدن‌، چهل بوده است‌. گفته شده که عدد چهل در سن انسانها، نشانه بلوغ و رشد فکری است‌. گفتنی است که برخی از انبیاء در سنین کودکی به نبوّت رسیده‌اند.

از ابن عباس(گویا به نقل از پیامبر) نقل شده که اگر کسی چهل ساله شد و خیرش بر شرش غلبه نکرد، آماده رفتن به جهنم باشد.آداب و اخلاق در اسلام - مسعود بن عیسی ورام ص35.

در نقلی آمده است‌ که‌، مردمان طالب دنیایند تا چهل سالشان شود. پس از آن در پی آخرت خواهند رفت‌ .

اربعین، سرّی از اسرار خدای تعالی است که هیچ یک از علمای ربّانی به این سر نرسیده اند، خداوند عزیز در قرآن کریم فرموده است: (وَ واعَدْنا مُوسی اَربَعینَ لَیْلةً) و آنگاه که با موسی چهل شب قرار گذاشتیم. (سوره بقره 51)

در احادیث شریف ائمه(ع) بارها عدد چهل وارد شده است، امام صادق (ع) فرموده اند: هر یک از شیعیان ما چهل حدیث را حفظ کند، خداوند در روز قیامت او را فقیه و عالم بر می انگیزد و او را عذاب نمی کند. و نیز فرمودند: آنگاه که مؤمنی بمیرد و چهل مؤمن بر جنازه اش حاضر شوند و بگویند خدایا! ما از او چیزی جز خیر ندیدیم و تو بر او از ما داناتری، خداوند تبارک و تعالی می فرمایند: شهادت شما را قبول کردم و او را آمرزیدم،‌ آنچه را که شما نمی دانید. وسائل الشیعه / ج 27/ ص 29.

ابوذر غفاری و ابن عبّاس (رحمة ا… علیه) از نبی اکرم (ص) روایت می کنند که فرمودند: همانا زمین چهل صبح بر «مؤمنی» که وفات یافته است می گرید.

یادبود اربعین تنها منحصر به مسلمانان نیست، بلکه غیر مسلمانان نیز تا چهل روز بعد از وفات نزدیکان خود، به عزای آنها توجه می کنند، و در روز چهلم نزدیکان و دوستان و خانوده اش بر سر قبرش حاضر می شوند و مراسم عزا برگزار می کنند، مسیحیان نیز به همین طریق مراسم عزای چهلم وفات شخص خود را با اجتماع در کلیسا برگزار می کنند و این اعمال را در نیم سال وفات شخص و یکسال تمام نیز انجام می دهند.

همچنین یهودیان؛ عزای شخص وفات یافته را پس از سی روز و نه ماه و یکسال کامل برگزار می کنند. مقتل الحسین (ع) ، سید عبد الرزاق المقرم، ص 365.

با این حال بیان اهمیت اربعین سیدالشهداء(ع) برای چیست؟آیا فقط برای برپایی اقامه عزاست؟آیا نتیجه تحول خاصی در اربعین نهفته است که فقط برای وجود مبارک امام حسین(ع) مجلس اربعین گرفته می شود و فقط زیارت اربعین برای ایشان اهمیت دارد؟

#یاوران_زینب

#یاوران_زینب #با کاروان بی‏ رقیه#باور کن گُلم! من همان زینبم؛ همان زینبی که هر روز، زیر آفتاب نگاه تو گرم می‏شد، همان زینبی که از طنین صدای تو جان می‏گرفت، همان زینبی که روزش را با زیارت تو آغاز می‏کرد و شبش را با چراغ یاد تو به پایان می‏برد.

باور کن همان زینب، همان خواهر، چهل روز است تو را ندیده است. بلند شو برادر گلم! چرا جوابم را نمی‏دهی؟ تو که همیشه به احترام حضورم می‏ایستادی؛ حالا چه شده که حتی جوابم را نمی‏ دهی؟

آه، چه توقعی دارد زینب از تو! آخر تو که… .

باشد! حالا که تو نمی‏توانی، من برایت همه چیز را می‏گویم، آن روزِ غمگین کودکی‏مان که یادت هست؟! همان روزِ آتش و در و… آری! می‏دانم؛ حتی حالا هم طاقت شنیدنش را نداری. برایت بگویم؛ کودکان تو آواره بیابان‏های بی‏چراغ شدند؛ یکی دو ستاره، خاموش شد تا صبح.

چه کشیدیم برادر! فقط یاد و ذکر خدا و تو و پدر و مادر و جدمان، قوت دلمان شده بود؛ وگرنه قصه به اینجا نمی‏رسید.

در راه، هر جا که شد، چراغ یاد تو را روشن کردیم.

چه که بر سر آل امیه نیاوردیم؛ کوفه می‏لرزید از طنین صدایمان.

هر اشکمان را بر چله کمان نشانده بودیم و قلب خواب‏آلودگان را نشانه رفته بودیم؛ اما امان از شام! تاریکی شام، بر روشنایی کلام ما پیشی می‏گرفت؛ اما ستاره سه ساله تو، آنجا را هم روشن کرد.

چه بگویم برای تو که از همه چیز باخبری؟! در این چهل روز، یک لحظه نوازش صدای تو، گوشم را تنها نگذاشت.

هر چه را باید می‏گفتم، به زبانم جاری می‏شد. همیشه گرمای دستان حمایتت را روی شانه‏هایم حس می‏کردم. یک آن، خودم را بی‏تو ندیدم؛ اما چه کنم که تو خواسته بودی هر لحظه نبودنت را به یاد دیگران بیندازم و بیدارشان کنم.

هر چه بود این چهل روز گذشت و من دوباره به دیدار تو آمدم.

حالا نمی‏خواهی برای دیدن خواهرت، از جای برخیزی؟

با کاروان بی‏رقیه