عشق و محبت

آنجل فیش ( فرشته ماهی )

نام : آنجل فیش ( فرشته ماهی ) – Angelfish
خانواده : سیكلیده(Chichlidae )
انواع : آنجل سیاه ، طلایی ، نقره ای ، قرمز ، سفید ، سه خط و … .

اندازه : حداکثر 25 سانتی متر رشد می کند .(آنها به بلندی 25 سانتیمتر و طول 15 سانتیمتر میرسند)

محل اصلی زندگی : رودخانه آمازون - رودخانه ها و باتلاقهای آمریكای جنوبی
PH - اسیدیته آب: 6.8 تا 7.5 ( دامنه 6 تا 7.5 )
سختی آب : سبك تا متوسط
دما : 24 تا 27 درجه سانتیگراد (دامنه 23 تا 29)
تولید مثل : تخمها بر روی سطوح عمودی قرار داده میشوند

تغذیه : گوشتخوار ، مخلوطی از غذاهای پولكی و یخ زده و زنده باید برایش فراهم شود
خلق و خو ( رفتار ماهی ) : عموما ماهیان صلح جویی هستند ولی به هنگام تغذیه ممكن است مهاجم باشند، همچنین در دوره تخمگذاری قلمرو طلب خواهند بود.
اندازه تانك ( آكواریوم ) : حداقل اندازه برای یك جفت 60 لیتر است.
محل جاگیری در آكواریوم : تمام مناطق
تركیب ماهیان آكواریوم ( سازگاری ) : آنجل ها باله های بلندی داشته و حضورشان در آكواریوم باید از گزند ماهیان مهاجم به باله ها در امان باشد.اگرچه فرشته ماهیا ن ، ماهیانی اجتماعی هستند ولی نباید با ماهیانی كه با اندازه دهانشان تطبیق میكنند نگهداری شوند.
سطح مراقبت ( نگهداری ): آسان
طول عمر : بطور معمول 8 تا 10 سال( تا 12 سال و بیشتر نیز گزارش شده است)
بیماریهای رایج : هگزامیتا و سوراخ در سر (HITH (Hole in the Head Disease) - Hexatima )…

خواهر کوچکم از من پرسید： پنج وارونه چه معنا دارد …؟ من به تندی گفتم… این سوال است که تو می پرسی؟ پنج وارونه دگر بی معناست… خواهر کوچک من ساکت ماند… وسوالش را خورد دیدم از گوشه ی چشمش نم اشکی پیداست… بغلش کردم و ارام گرفت.. او به ارامی گفت که چرا بی معناست…؟ من که در همهمه ی داغ سوالش بودم…. از دلم ترسیدم… من که معصومیت بغض صدایش دیدم…به خودم می گفتم： اگر او هم یک روز… وارد بازی این عشق شود…. مثل من قهوه ی تلخ عاشقی خواهد خورد… توی فنجان نگاهش ماندم… مات و مبهوت فقط میگفتم： بخدا بی معناست… پنج وارونه غلط ها دارد…. تو همان پنج دبستان خودت را بنویس…. پنج وارونه ی ما یک بازیست…. بازی ای بی معنیست…. تو همان پنج دبستان خودت را بنویس…..!!! سهراب سپهری

 آیَتُ الله مُجْتَهِدےٖ تِهْرَانےٖ(ره)]
کجاها نباید خندید؟!

به سرآستین پاره ی کارگری
که دیوارت را می چیند , نخند

به پسرکی که آدامس می فروشد
و تو هرگز نمی خری ، نخند
به پیرمردی که در پیاده رو به زحمت راه
می رود و شاید چند ثانیه ی کوتاه معطلت کند , نخند

به دستان پدرت…
به جارو کردن مادرت…
به رفتگری که در گرمای تیر ماه کلاه پشمی
به سر دارد …
به پارگی ریز جوراب کسی درمجلسی
به پشت و رو بودن چادر پیرزنی در خیابان , نخند
نخند که دنیا ارزشش را ندارد …
که هرگز نمی دانی
چه دنیای بزرگ و پر دردسری دارند :

آدم هایی که هر کدام برای خود و خانواده ای
همه چیز و همه کسند …

آدم هایی که برای زندگی تقلّا می کنند …
بار می برند …
بی خوابی می کشند …
کهنه می پوشند …
جار می زنند …
سرما و گرما را تحمل می کنند
و گاهی خجالت هم می کشند …

خیلی ساده :

هرگز به آدم هایی که ضعیفتر از تو هستند , نخند . روزی ممکن است تو جای آنها باشی . کسی چه میداند ؟