عشق و محبت

صد نامه فرستادم ، صد راه نشان دادم

یا راه نمیدانی ، یا نامه نمیخوانی ……

درد من را بگذارید به شیدایی خویش
ساغرم را بگذارید به اغوایی خویش

چه هراسی ست مرا درد دمادم بدهند؟
خو گرفته به غمم صرف شکیبایی خویش

عشق فرموده که رسوای جهانی بشوم
حال من را بسپارید به رسوایی خویش

همچو فواره که در اوج بیفتد ز غرور
در سقوطم ز نفس های تماشایی خویش

من همان خشت فرو ریخته از زلزله ام
که دگر نیست در اندیشه ی برپایی خویش

بعد مرگم بنویسید که عهدش نشکست
تا ابد ماند وفادار به تنهایی خویش

دنیا

خیلی زیرکانه گرده.

هر وقت حس کردی به آخر رسیدی،

شاید در نقطه شروع باشی!…

ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﭼﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺯﻥ ﺑﺪﻫﯽ … ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ
ﺑﺪﻫﯽ ﺩﻩ ﺑﺮﺍﺑﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ …
ﻧﻄﻔﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻩ … ﻓﺮﺯﻧﺪﯼ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺨﺸﯿﺪ ..
ﮐﻠﺒﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻩ …ﻗﺼﺮﯼ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ
ﺳﺎﺧﺖ …
ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻩ ، ﻗﻠﺒﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ …
ﺯﻥ ، ﺁﻥ ﭼﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻫﯽ ﺗﮑﺜﯿﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﻭ
ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ..
ﺩﺭ ﻋﻮﺽ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺍﻭ ﯾﮏ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺟﻬﻨﻤﯽ ﺑﺪﻫﯽ …
ﺗﻌﺠﺐ ﻧﮑﻦ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻬﻨﻤﯽ ﺑﺰﺭﮒ ﺗﺮ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺑﺴﺎﺯﺩ !!!…