عشق و محبت

#حدیثی از امام علی (ع)

سخت ترین غصه ها، از دست دادن فرصتهاست.

عیون الحکم و المواعظ،ص122

#مرگ این است که زنده باشید اما مقهور و مغلوب

زندگی آن است که بمیرید اما غالب و پیروز

#گاهی از انسان ها برای خودمان خدایی میسازیم
و تمام زندگیمان را بر روی بودن آن ها بنا میکنیم،
خودمان را در برابرشان کوچک میکنیم،
اما غافل از اینکه آن ها این را حقارت ما برداشت میکنند،
و هرچه بیشتر در برابرشان به زانو دربیاییم
بیشتر ما را میکوبند و مچاله می کنند.
از آدم های امروزی برای خودتان خدا نسازید
که اگر این چنین شد
باید فاتحه ی آن رابطه را بخوانید

#بعضی وقتا فکر میکنم من اصلا به این دوره ی زمانی تعلق ندارم. کاش میشد یکی هُلَم بده پرت شم به زمان بچگیم …
کنارِ مادر بزرگم

#ما آدم‌ها شباهت عجیبی به آینه‌ها داریم
گاهی استعداد زیادی در بزرگنمایی داریم و گاهی خیلی چیزها را کوچکتر از اندازه واقعی‌شان نشان می‌دهیم
مثلا بعضی وقت‌ها از یک آدم معمولی معشوقه میسازیم، بی دلیل بزرگش می‌کنیم و پزش را به عالم و آدم می‌دهیم
گاهی یک حضور را چنان در زندگیمان پررنگ جلوه می‌دهیم که حواسمان به دیگر بودن‌های اطرافمان نیست…
و برعکس گاهی به بعضی‌ها کمتر از ارزش واقعی شان اهمیت می‌دهیم، خیلی دوست داشتن های ناب کنارمان هست و کمتر از آنچه که باید قدرشان را می‌دانیم..!
ما شبیه آینه ها هستیم
گاهی محدب و گاهی مقعر …
فقط عده محدودی می‌توانند همه چیز را، همه کس را، تمام اتفاقها و تمام فاصله‌ها را به اندازه واقعی‌شان درک کنند و
بازتاب دهند…
آدم هایی با دلهایی صاف و صیقل خورده!