عشق و محبت

#خود گنه کاریم و از
دنیا شکایت میکنیم
غافل از خود دیگری
را هم قضاوت میکنیم

کودکی جان میدهد از
درد و فقـر و ما هنـوز
چشم میبندیم و هرشب
خـواب راحـت مےکنـیم

#خدایا مگر در این دنیا جز تو که را دارم
به من منت نهادی و خدایم شدی
تا بنده ات باشم….تا بندگی کنم برای تو…
من اما ایمان دارم که شنیده ای نجواهای سجده ام را…
که گفته ام:
«الهی_وربی_من_لی_غیرک»

#هیـــس ! وقتی میشنوی میگن اُمُل! وقتی میشنوی میگن کلاغ سیاه.. وقتی

میشنوی میگن چادرنشین.. ســکوت نشانه ے وقــار و آرامشِِ توست ..

چادُر یا جادُر!؟

بہ نظر می رسد تلفظ اصلی و صحیحِ چادر ، جا دُر بوده است !

جا دُر “یعنی:جای درّ و گوهر”

#تقدیم به آنان که خوب بودن را فراموش نکرده اند:
میتوان با یک گلیم کهنه هم
روز را شب کرد و شب را روز کرد
میتوان با هیچ ساخت
میتوان صدبار هم
مهربانی را
خدا را
عشق را
با لبی خندان تر از یک شاخه گل تفسیر کرد
میتوان بیرنگ بود
همچو آب چشمه ای پاک و زلال
میتوان در فکر باغ و دشت بود
عاشق گلگشت بود
میتوان این جمله را در دفتر فردا نوشت .
“خوبی از هر چیز دیگر بهتر است “

#الهی”

از من آهی

از تو نگاهی

سخت محتاج یاری تو هستم

بگیر دست مرا که ندارم پناهی …