عشق و محبت

#کم کم یاد خواهی گرفت #عشق #تکیه کردن نیست؛
و $رفاقت هم معنی اطمینان خاطر نیست
و یاد می‌گیری که بوسه‌ها قرارداد نیستند
کم کم یاد می گیری…
که حتی نور #خورشید هم می‌سوزاند
اگر زیاد آفتاب بگیری
باید باغ ِ خودت را پرورش دهی
به جای اینکه منتظر کسی باشی تا برایت گل بیاورد
کم کم یاد میگیری که میتوانی تحمل کنی
که #محکم باشی پای هر خداحافظی
یاد می گیری که خیلی می ارزی…

#آدم ها خسته که شدند؛
بی صدا تر از همیشه می‌روند!
احساسشان را بر می‌دارند و پاورچین پاورچین، دور می‌شوند
آدم ها هر چقدر هم که صبور باشند؛ یک روز صبرشان لبریز می‌شود،
کم می‌آورند، همه چیز را به حالِ خود می‌گذارند و می‌روند
همان‌هایی که تا دیروز، دیوانه وار، برای ماندن می جنگیدند،
همان هایی که سرشان برای مهربانی و هم صحبتی درد می کرد؛
سکوت می‌کنند،
بی تفاوت می‌شوند،
و جوری می‌روند؛
که هیچ پلی برایِ بازگشتشان، نمانده باشد.
آدم ها به مرزِ هشدار که رسیدند؛
آدمِ دیگری می‌شوند…

#اسکار بدترین حس دنیا هم متعلقه به وقتی که…
با تمام وجود دست‌وپا میزنی برای بودنش
و با تمام قدرت، آرام و بی‌احساس سعی می‌کند برای
نخواستنت،
نبودنت،
و ندیدنت…

#حرف_حساب
ما همیشه نگرانِ کسانی هستیم
که حتی یک ثانیه هم به فکرِ ما نیستند!
فرقی ندارد دلبرت باشد یا
عزیز ترین آدمِ خانواده!
آنقدر نزدیکشان می شویم
تا خوشی می زند زیرِ دلشان
و روز به روز عقب تر می روند!
باید بدانی رفیق،محبتِ زیاد
باعثِ تکراری شدنت می شود
و خیلی زود دلِ همه را می زنی!
همیشه یک فاصله ایی را بینِ
رابطه هایتان بگذارید تا حرمتِ بعضی
از چیزها سرِ جایش بماند!
اینجا هر چه دورتر باشی عزیزتر می شوی!

#یواشکی دوستت دارم!
شبیه آخرین روز از آخرین ماه تابستان
شبیه گریه ام از شوق فراوان
شبیه خنده های تکرار نشدنی کودکی ام
شبیه بغض بعد از دیدنت
شبیه نگاه مادرم
شبیه بوسیدن دستهای زمخت پدرم
دوست داشتن یواشکی تو شیرین ترین تلخی دنیاست…