عشق و محبت

#برای دوست داشتن‌ات
نه کلبه‌ای می‌خواهم،نه خلوتگاهی که
هیچ‌کس نباشد…نه رودخانه‌ای می‌خواهم
و نه ترنمی که لحن آب را بنماید
برای دوست داشتن‌ات
همین‌جا خوب است
همین‌جا کنار عصر
همین‌جا کنار تو
همین‌جا کنار ماه گون صورتت …

#من عکسی دارم
که در آن زنی لبخند میزند
لبخند میزند
و لبخند میزند
و نمیگذارد این شعر را بنویسم…

راست راست راه رفتن
امروزمان را
مدیون خمیده راه رفتن
این جوانانیم…

#ب یاد شهدا

#جانا
دورِ زندگی مان حصاری کشیدم
به بلندای عشقم به تو
که هیچ چیزی نتواند
ما رو از هم جدا کند.
مگر دیگرنفسی نباشد…!

#محمود چهل تیکه !

محمود کاوه در مدت 6 سالی که در جبهه حضور داشت ، بارها از نواحی مختلف دچار آسیب‌دیدگی و مجروحیت شد.

از جمله این موارد می‌توان به اصابت گلوله به ناحیه شکم در اسفند ماه سال 61، اصابت گلوله به شانه چپ در مرداد ماه سال 63 و اصابت ترکش به صورت او در اسفند ماه سال 64 اشاره کرد.

با وجود اینکه هر بار به شدت مجروح می‌شد اما پس از به دست آوردن بهبود نسبی دوباره به جبهه باز می‌گشت.

استقامت و روحیه با نشاط معنوی ازویژگی‌های بازر شهید کاوه بود.

همرزمان شهید کاوه به علت زیاد بودن جای جراحات و ترکش‌های موجود در بدن ، به او لقب “چهل تیکه” داده بودند و او را با نام محمود چهل تیکه صدا می‌زدند.