عشق و محبت

“خدا” در گل
“خدا ” در آب و رنگ است
“خدا” نقاش این دشت قشنگ است

“خدا” یعنی درختان حرف دارند
شقایق ها درونی ژرف دارند

“خدا” در هر نظر آیینه ی ماست
همین حالا “خدا “در سینه ی ماست

“خدا” شبنم
“خدا” باد و “خدا” گل
“خدا” زیباترین باغ تکامل

گهی گل میکند ما را خبردار
گهی مرغی به ما میگوید اسرار

“خدا” در اوج یک گل
“خدا” در عمق رنگ است
“خدا” در معنی لفظ قشنگ است

“خدا” را میتوان از نور فهمید
“خدا” را در پرستش میتوان دید

#‏دوستم از حساب باباش دزدکی دو میلیون تومن برداشته
‏باباش وقتی فهمید گفته معذرت میخوام که باعث شدم بی پولی بکشی
که تن به همچین کاری بدی:-S
‏
اونوقت من یه بار دو هزار تومن از جیب بابام کش رفتم
مامانم فهمید با چوب افتاد به جونم
‏بابام سر رسید گفت وایسا کشتیش بچه رو
‏صبر کن دو تایی بزنیمیش:-/:-D

#علیرضا_پناهیان چرا در میان رزمندگان این‌قدر چراغ معنویت روشن بود؟

1-خوف، کلید رابطۀ عاشقانه با خدا!
2-خوف از خدا؛ ثمرۀ باور کردن عظمت خدا
اول باید عظمت خدا را باور کنی و آن را در دل خودت بیاندازی. اول باید از خدا حساب ببری، بعد کم‌کم خوف از خدا هم در دل تو می‌نشیند. در این صورت، کم‌کم خوف از خدا برایت شیرین و لذت‌بخش می‌شود و این خوف، کلید رابطۀ عاشقانه با خداست!
می‌دانید چرا در دوران جبهه و جنگ‌ و در میان رزمندگان این‌قدر چراغ معنویت روشن بود؟ چون در آنجا مرگ جلو آمده بود و راحت احساس می‌شد، مرگ هم هیبت خدا را به دل انسان می‌افکند. به رزمندگان می‌گفتند: «نزدیک شدن به شب عملیات، یعنی نزدیک شدن ملاقات با خدا، می‌فهمید این یعنی چه؟» یک‌دفعه‌ای خشیت خدا در دلشان می‌نشست، و وقتی که خشیت خدا در دل بنده‌ای نشست، خدا بنده نازنینش را در آغوش می‌گیرد و نوازش می‌کند.

حتماً دیده‌اید مادری که بچه‌اش ترسیده است، سریع او را بغل می‌گیرد و نوازش می‌کند، خداوند هم مانند همان مادر، وقتی ببیند بنده‌اش از او حساب می‌برد، شروع به نوازش کردن می‌کند که «بندۀ من نترس!» و سریع مهر خودش را در دل بنده‌اش خواهد گذاشت و محبتش را به او می‌چشاند.

به این می‌گویند رابطه عاشقانه با خدا، که کلیدش در خوف است. در روایت فرمود «مؤمن را چیزی جز خوف از خدا اصلاح نمی‌کند.‏» البته الان بحث ما هنوز به خوف نرسیده، فعلاً بحث ما این است که کمی از خدا حساب ببریم و کمی عظمت خدا را باور کنیم.
بخشی از کتاب “چگونه یک نماز خوب بخوانیم؟” اثر علیرضا پناهیان

بنی‌آدم اعضای یکدیگرند!
روزی که خوزستان را سیل گرفت بچه‌های لبنان به خوزستان آمدند و در کنار مردم خوزستان ایستادند. حالا که بیروت به یک مصیبت مبتلا شد از انسانیت بدور است که با آنها همدردی نکنیم.
هر آن که تخم بدی کشت و چشم نیکی داشت/دماغ بیهده پخت و خیال باطل بست
ز گوش پنبه برون آر و داد خلق بده/وگر تو می‌ندهی داد روز دادی هست
بنی آدم اعضای یکدیگرند/که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار/دگر عضوها را نماند قرار
تو کز محنت دیگران بی غمی/نشاید که نامت نهند آدمی
سعدی
#لبنان #من_قلبی_سلام_لبیروت
بقول دوستی: وقتی ببروت غمگین می شود/تمامی مشرق به گریه می افتد
وقتی بیروت زخمی شود/بخشی از قلب مردمان شرق می میرد

من در
بی حوصلگی هایم
با
تو
زندگیها
کرده ام !!… ❤

#احمد_شاملو